Bericht aan thuiszitters, 12 april

,

Het thema voor deze week is ‘Pasen’. Pasen is het, waar het allemaal op uitloopt, en waar de aandacht op gericht is.

Pierre Eijgenraam en Arjen Hiemstra, redactie.

 

Margriet Kok, diaconaal consulent Protestantse Gemeente

Pasen is vooral een aansporing om niet bij het lege graf te blijven zitten. De engel bij het lege graf waarschuwt ons hier ook voor. Blijf niet zitten in je cocon, want dan blijf je gevangen in je eigen wereld. Dan gebeurt er niets en kom je niet verder. Maak je los uit wat je gevangen houdt, maar misschien ook wat een ander onderdrukt of klein houdt. En hierbij hoef je niet meteen te denken aan openlijk verzet tegen sociale misstanden, maar ook dichtbij het kleine onrecht dat in je eigen omgeving speelt.

 

Opstanding

jullie vragen
hoe is de
opstanding der doden? ik weet het niet

jullie vragen
wanneer is de opstanding der doden?

ik weet het niet
jullie vragen
komt er een opstanding der doden? ik weet het niet?

jullie vragen
komt er geen opstanding der doden? ik weet het niet

ik weet alleen
waarnaar jullie niet vragen:
de opstanding van hen die leven

ik weet alleen waartoe Hij ons oproept: tot opstanding vandaag en nu.

Kurt Mart

 

Tekst van de week

Het zal in alle vroegte zijn als toen. De steen is weggerold.
Ik ben uit de grond opgestaan.
Mijn ogen kunnen het licht verdragen. Ik loop en struikel niet.

Ik spreek en versta mijzelf.
Mensen komen mij tegemoet – wij zijn in bekenden veranderd. De ochtendmist trekt op.
Ik dacht een dorre vlakte te zien.
Volle schoven zie ik. Lange halmen, aren waarin de korrel zwelt. Bomen omranden het bouwland.
Heuvels golven de verte in, bergopwaarts, en worden wolken. Daarachter, kristal geworden, verblindend,
de zee die haar doden teruggaf.
Wij overnachten in elkaars schaduw.
Wij worden wakker van het eerste licht.
Alsof iemand ons bij naam en toenaam heeft geroepen.
Dan zal ik leven.

Door Huub Oosterhuis uit: Dan zal ik leven