Bericht aan thuisblijvers, 17 mei
Een nieuw thema: samen
‘Alleen samen kunnen we deze crisis overwinnen’..
Onvermijdelijk hebt u dit soort leuzen de afgelopen weken al vele malen zien of horen voorbijkomen. ‘Alleen samen’…
Dat klinkt wat paradoxaal, maar er is ongetwijfeld goed over nagedacht door een ambtenaar op het ministerie of misschien wel door een chique reclamebureau. De combinatie van twee tegengestelde woorden zet aan het denken:
-Zou dat kunnen: alleen en toch samen?
-Of veel erger: samen en toch alleen?
Pierre Eijgenraam en Arjen Hiemstra, redactie.
Zondag 17 mei, door Arjen Hiemstra
De eerste keer dat het woord ‘samen’ voorkomt in de Bijbel is in het verhaal van Noach. God zegt tegen Noach in Genesis 6,18: “Jij moet de ark in gaan, samen met je zonen, je vrouw en de vrouwen van je zonen”. En ze gaan samen de ark in die Noach heeft gebouwd. En de regen komt neer, de zee komt op, veertig dagen regent het, in de honderdvijftig dagen daarna zakt het water weer tot de aarde droog is.
Het vergaat Noach en de zijnen een beetje als ons: ook wij waren een tijd samen. Wat ze al die tijd deden in de Ark staat niet in de Bijbel. Het enige wat er staat dat is dat het veertig dagen regende. Veertig dagen. Dat is een beproevingstijd als de veertig jaar in de woestijn of de veertig dagen voor Pasen. Het was een tijd om samen te overwegen hoe ze verder zouden gaan.
Misschien is dat ook aardig in deze tijd: we waren samen in kleine kring. Vragen, zorgen, oneffenheden kwamen boven. De grote groepen mensen vielen even weg. We waren overgeleverd aan kinderen en levenspartners. En soms moest er gesproken worden: hoe gaan we samen verder. De coronatijd is een veertigdagentijd. En als de voortekenen niet bedriegen, dan komt er langzaam een einde.
Maar net als bij Noach, is alle narigheid niet meteen voorbij. We blijven nog een tijdje samen, terwijl je weer kunt uitkijken naar nieuwe mogelijkheden. Ga in die ‘honderdvijftig’ dagen nu samen ook eens overwegen wat die tijd samen gebracht heeft aan antwoorden, nieuwe perspectieven en goede gesprekken.
Surinaams gebed
Alleen de rijst die we samen delen
voedt.
Alleen het water dat we samen drinken
lest onze dorst.
Alleen de woorden die we samen vinden
zijn verstaanbaar.
Alleen de weg die we samen gaan
heeft een doel.
Alleen het doel dat we samen stellen
is bereikbaar.
Alleen de vrede die we samen maken
wordt wereldwijd.
Uit: Wereldwijd brevier