Bericht voor thuisblijvers, 21 mei

Donderdag – Margriet Kok

Via een internetverbinding doe ik mee aan een yin yogales. Ik volg de instructies van Jeroen van der Lee waarbij wij de oefeningen steeds vijf minuten vasthouden. We sluiten af met een meditatie en ik merk dat mijn onrust weg is. Na afloop van de les heb ik een gevoel van eenheid en gelukzaligheid. Plots

hoor ik een app en kom in andere realiteit. Ik lees het bericht en reageer kort met de woorden‘Nu niet. Ik moet even aarden’. Na het typen van het woord aarden, rijst de vraag: was ik zojuist in mijn hemel?

Over je eigen hemel met een vogel, een wolk en een pijnboom
schrijft Mario Benedetti in het gedicht Een andere hemel:

Er bestaat geen spons om de hemel mee te wassen

maar al moet je hem kunnen inzepen

en nat gooien met emmers zee
en aan de zon te drogen hangen
dan nog miste je de vogel in de stilte

Er bestaat geen manier om de hemel aan te raken

maar al zou je omhoog reiken als een palm
en hem in je verbeelding kunnen beroeren
en eindelijk weten hoe hij aanvoelt

dan nog miste je de wolk van katoen

Er bestaat geen brug om de hemel over te steken

maar al zou je de andere oever bereiken
met behulp van herinneringen en voorspellingen

en vaststellen dat het niet zo moeilijk is

dan nog miste je de pijnboom in de schittering

Dat komt omdat die hemel niet jou hemel is
al is hij onstuimig en verscheurd
maar als je bij je eigen hemel komt
zul je hem niet willen wassen of aanraken of oversteken

en zijn er de vogel en de wolk en de pijnboom