Bwericht voor de thuisblijvers, 22 mei

,

In de week van Hemelvaart is voor het thema ‘hemel en aarde gekozen’.

Vrijdag – Taco Bos

Hemel en hel: in de psychiatrie zijn ze nooit ver weg. Bij Pro Persona leer ik mensen kennen met een rijk, intens innerlijk leven. Soms extatisch, visionair, origineel. Soms diep beangstigend of ronduit duister. ‘Mijn leven is een hel op aarde’, zegt één. Een ander vertelt: ‘Mijn eerste opnamebracht mij in hemelse sferen. Ik ervoer een overweldigende, overspoelende liefde.’

Eind januari woonde ik in Groningen een symposium bij met de titel: ‘Tussen hemel en hel. Religieuze en spirituele ervaringen in de context van de psychiatrie.’ Aanleiding was de promotie van geestelijk verzorger Eva Ouwehand. Zij deed onderzoek onder mensen met een bipolaire stoornis: mensen met manische en depressieve periodes. Wat voor religieuze en spirituele ervaringen hebben zij? Hoe kijken zij daar achteraf op terug? Wat voor reactie verwachten zij van hun hulpverleners?

Eva Ouwehand zegt: ‘Men ervaart contact met een andere dimensie, maar tegelijkertijd dat de ziekte ermee aan de haal gaat. Soms is er schroom om over deze ervaringen te praten, terwijl communicatie hierover heel belangrijk is. Mensen verlangen respect voor hun religiositeit en erkenning van hun ervaringen, maar ook een kritisch klankbord om hun ervaringen af te wegen.’

Ikzelf vind het een voorrecht als mensen mij in vertrouwen nemen over zulke ervaringen, of ze nu hemels, aards of hels zijn. Als ze zich afvragen hoe echt, betekenisvol of invloedrijk hun belevingen mogen zijn, probeer ik een betrokken luisteraar en klankbord te zijn. En dagelijks verwonder ik me, over de diepte en diversiteit van onze menselijke levens- en geloofservaringen.