Bericht voor thuisblijvers

Deze week een diaconaal thema ‘compassie’.

Maandag 8 juni: Margriet Kok

Het verhaal van de barmhartige Samaritaan gebruiken we graag bij de diaconie. Een man wordt overvallen en raakt gewond. Nadat een priester en een leviet langs de gewonde man heen lopen, helpt een Samaritaan. Hij zorgt zelfs dat deze gewonde man, op zijn kosten, in een herberg onderdak krijgt. ‘Hij ziet, wordt in zijn ingewanden geroerd en zorgt.’ Een voorbeeld van écht zien en écht zorgen.

Het mooiste in deze gelijkenis vind ik de formuleringen van de vragen over de naaste. De schriftgeleerde vraagt : ‘Wie is mijn naaste?’ Na het verhaal van over de Samaritaan, stelt Jezus een tegenvraag en wel met deze woorden: ‘Wie van de drie (de priester, de leviet of de Samaritaan) is volgens jou de naaste geworden van de gewonde?’ Met deze woorden verandert Jezus het gezichtspunt. Het gaat er niet om wie mijn naaste is, dat kan ik zelf uitmaken. Mijn vrienden wel, mijn overburen niet, bondgenoten wel, maar andersdenkenden niet. Ik kies dus zelf wie mijn naaste is.

Maar de vraag: ‘wie is van de gewonde man de naaste geworden?’, legt het accent anders. Ik word tot naaste gemaakt van diegene die gewond is, die mij raakt in mijn ingewanden.

De ander, het maakt dan niet uit wie, maakt mij tot naaste. De naaste kies ik niet uit. Ik word uitgekozen. Mijn naaste is iemand die compassie oproept. Als ik met mededogen wil leven, laat ik me raken. En kom in beweging.

Wanneer je kijkt

Zie je nog niet

Wanneer je ziet

Grijpt het je aan

Willem Hussem

 

Lied uit Latijns Amerika

Als een arme niets heeft en toch weet uit te delen,

als een mens dorst heeft, maar ons te drinken geeft,

als de zwakke een ander weet te sterken;

dan gaat God zelf met ons mee op de weg.

 

Als een mens lijdt en getroost wordt,

als hij hoopt en niet moe wordt te hopen,

als wij liefhebben terwijl haat ons omringt

dan gaat God zelf met ons mee op de weg.

 

Als de blijdschap groeit en ons overstroomt,

als onze lippen de waarheid spreken,

als wij liefdevol het gevoel van de ander respecteren

dan gaat God zelf met ons mee op de weg

 

Als het goed is in onze huizen,

als mensen vrede stichten

en de vreemde broeder of zuster noemen,

dan gaat God zelf met ons mee op de weg.

Tekst: José Antonio Oliver