Bericht voor thuisblijvers

,

Deze week een diaconaal thema ‘compassie’.

Zondag 14 juni: Hubertien Oostdijk

Compassie betekent zoiets als mededogen, medelijden met de ander. Van Jezus wordt diverse malen verteld, dat Hij met ontferming over mensen bewogen is, dat Hij compassie met hen heeft. Bijvoorbeeld in Mattheus 9:36 ‘Toen Jezus de mensenmenigte zag, voelde Hij medelijden met hen, omdat ze er uitgeput en hulpeloos uitzagen, als schapen zonder herder.’

Jezus heeft compassie met de mensen en vertelt erover in een van de bekendste verhalen uit de bijbel. Dat van de barmhartige Samaritaan, Lucas 10:30-35. In de titel die dit verhaal de eeuwen door meekreeg zit het woord compassie al.

In de nieuwe Bijbelvertaling wordt wat flauwtjes gezegd dat de Samaritaan ‘medelijden’ kreeg met het slachtoffer wat door de rovers was overvallen. Maar het Griekse woord wat hier gebruikt wordt ‘splagchnizomai’ bedoelt het wat sterker. Compassie, mededogen, barmhartigheid, het roept het beeld op van ingewanden die zich omkeren in je. Het raakt je tot in het diepst van je vezels.

De aanleiding voor dit stuk onderricht van Jezus, was de vraag van de wetgeleerde die aan Jezus vroeg ‘wie is mijn naaste?’. Jezus eindigt het verhaal met de vraag: ‘wie is de naaste geworden van de man die in handen van de rovers viel?’ Na het wat moeizame antwoord van de wetgeleerde, zegt Jezus hem en dus ook ons: ‘doet u dan voortaan net zo’. Ook aan ons dus de oproep om ons te laten raken door de ander. Als iedereen dat zou doen, zou de wereld er heel anders uitzien!

 

Lied uit Latijns Amerika

Als een arme niets heeft en toch weet uit te delen,

als een mens dorst heeft, maar ons te drinken geeft,

als de zwakke een ander weet te sterken;

dan gaat God zelf met ons mee op de weg.

 

Als een mens lijdt en getroost wordt,

als hij hoopt en niet moe wordt te hopen,

als wij liefhebben terwijl haat ons omringt

dan gaat God zelf met ons mee op de weg.

 

Als de blijdschap groeit en ons overstroomt,

als onze lippen de waarheid spreken,

als wij liefdevol het gevoel van de ander respecteren

dan gaat God zelf met ons mee op de weg

 

Als het goed is in onze huizen,

als mensen vrede stichten

en de vreemde broeder of zuster noemen,

dan gaat God zelf met ons mee op de weg.

Tekst: José Antonio Oliver