Bericht voor thuisblijvers, maandag 15 juni
Thema: Proef het leven
We zijn nog een beetje thuisblijvers. Nu we langzamerhand weer gaan nadenken over kerkdiensten houden met gemeenteleden erbij aanwezig, merken we dat er nogal wat gemeenteleden zijn die zeggen dat ze nog wel een tijdje willen afwachten. Ze vinden het nog te gevaarlijk bij elkaar te komen.
Tegelijkertijd slaan we weer de vleugels uit, van de minister- president mogen we zelfs naar sommige landen over de grens. Langzaam proeven we weer wat er allemaal met het leven verbonden kan zijn.
‘Proeven’ dat is een oud woord waar de kerkvader Augustinus over schrijft. Het plaatst het tegenover het woord ‘gebruiken’. Proeven is het voorzichtig tot je nemen, terwijl je er van geniet. Gebruiken is het je helemaal toe-eigenen, en het rücksichtsloos verslinden. Augustinus wil dat wij onderweg met God het leven proeven. Dat we er omheen lopen, goed kijken en een klein stukje in de mond nemen hoe het zal smaken. Dat is echt leven in Jezus voetspoor.
Hier zijn weer zeven bijdragen voor de nieuwe week. Eet smakelijk!
Redactie: Pierre Eijgenraam en Arjen Hiemstra
Gebed – Lied 408g
Die zich breken laat
onze schulden draagt
doe ons proeven van uw vrede.
tekst: Andries Govaert
Maandag 15 juni: Joost Röselaers
Met Pinksteren werd het verhaal gelezen over de discipelen van Jezus die plotseling de geest kregen en jubelend de straat opgingen. Zij proefden weer aan het leven. Een dag later werd dit tafereel ook voor ons daadwerkelijk realiteit. We gingen op 1 juni massaal de straten op. Eindelijk vrijheid, las ik op social media. Wat verstaan wij onder vrijheid? Ik lees het vooral als een verlangen naar het oude normaal.
Ik voel mij sinds 1 juni wat weemoedig. Ik ben natuurlijk opgelucht dat het virus mijn omgeving en mij bespaard is gebleven en dat ik weer bij mensen op bezoek kan. Voor mij persoonlijk was deze Coronatijd echter ook een periode waarin ik geënthousiasmeerd werd door de verhalen over een nieuwe normaal. Alsof we proefden aan een andere vorm van leven met elkaar. Er werd een appèl gedaan op onze verbeelding. De Groene wijdde een heel nummer aan het ‘Nederland van de toekomst’ met artikelen waar de creativiteit en energie vanaf spatte. En ook kerken deden mee aan dit creatieve proces. Het Bijbelse verhaal reikte elementen aan om de verbeelding te voeden.
Hoe gaan we nu verder? Het nieuwe normaal dreigt verdacht veel te gaan lijken op het oude normaal. Het voelt als een gemiste kans. Ik wil mijn gevoel van weemoed ernstig nemen. Er zit namelijk een verlangen achter naar vrijheid. En dan niet de vrijheid in de zin van vrijheid-blijheid, maar een vrijheid die ons in staat stelt om werkelijk en voluit te leven.
