Bericht voor thuisblijvers, 23 juni

,

Deze week met het thema kleur

Dinsdag 23 juni: Elsje Pot

Ik kan mij uren vergapen aan dozen met kleurpotloden of krijtjes die mooi verlopend qua kleur in een doos liggen. Maar nu wil ik het over zwart hebben, we hebben een ruime week achter ons liggen, waarin de ene demonstratie tegen racisme de andere opvolgde, niet alleen in Nederland, maar in veel meer landen.

Het maakt nog steeds uit welk kleurtje jouw huid heeft, ook in Nederland, daarover konden we inmiddels al vele keren verhalen horen. Weet u nog wanneer u zich bewust werd van uw kleur? Ik in 1977 toen ik het boek ‘Afscheid van de onschuld’ las van Allan Boesak. Tijdens mijn studie bezocht ik met medestudenten per bus, waaronder zwarte Afrikanen in verschillende kleurschakeringen Geneve, bij de grens moesten zij allemaal de bus uit en werden extra gecontroleerd. In 1984 las ik het boek ‘Alledaags racisme’ van Philomena Essed, ik ontdekte dat het in 2018 (34 jaar later!) opnieuw is uitgegeven, omdat het nog steeds actueel is.

Voor mijn theologische ontwikkeling is de ‘zwarte theologie’ richting­gevend geweest en een grote bron van inspiratie. Ik had daar wel een vraag bij: mag ik mij dat wel toe-eigenen, ik ben niet zwart. Het verlossende antwoord kwam vanuit de feministische theologie, ook een bevrijdingstheologie, toen kon ik die bron van inspiratie omarmen en toepassen vanuit mijn eigen context.

Aan die eerste kennismaking met de bevrijdingstheologie heb ik veel te danken, mede daarom is geloof voor mij niet een beperkende factor in mijn leven, maar ik ervaar het als ruimte scheppend en bevrijdend.

 

Een paar regels uit een Deens liedje:

 

‘Ik wil de dag blauw verven

met een zonnestraaltje er doorheen.

Kiezen voor het licht in plaats van schaduw,

mijzelf een duwtje in de rug geven

en in alles geloven, zelfs in het geluk!’