Bericht voor thuisblijvers 27 juni

,

Deze week met het thema kleur:

Zaterdag 27 juni: Ad Boogaard

‘Wat is je lievelingskleur?’ Een vraag die kinderen elkaar stellen in hun vriendenboekjes. Kinderen zijn vaak eenkennig als het om kleur gaat. Al kan die favoriete kleur bij het groter worden soms plotseling veranderen. Reden waarom de slaapkamer van onze dochter toen ze vier jaar werd knalroze en paars moest worden (die wás eerst geel) en op haar tiende verjaardag twee tinten blauw, net als haar oude babykamer, grappig genoeg. Wij waren als aanstaande ouders namelijk niet zo van roze is alleen voor meisjes en blauw voor jongens. Wij wisten vooraf niet of we een jongetje of meisje zouden krijgen en we hadden de babykamer blauw geschilderd omdat we dat een mooie kleur vonden. Ik heb ook niets met die uit de VS overgewaaide rare gewoonte om tijdens de zwangerschap een Gender Reveal Party te geven, maar dit terzijde.

Wat is je lievelingskleur? Als kind zei ik meestal: blauw. Nu zou ik het niet meer weten. Hoe te kiezen uit zoveel prachtige kleuren? Een lust voor het oog, ook dit voorjaar weer, met bovengemiddeld veel zonuren – licht dat al die kleuren nog rijker maakt – en bovengemiddeld veel extra tijd dankzij corona en lockdown, om te kijken en te zien, om te bewonderen en verwonderen. Zoveel tinten geel, blauw, rood, groen, grijs, wit… Het blauw van de lucht, streeploos deze maanden. En het blauw van de rivier. Het blauw van de blauwe regen achter het huis, meer lila dan blauw…

Maar als ik dan toch één kleur moet kiezen, dan zwart. Niet als mijn lievelingskleur, maar als kleur die onze liefde nodig heeft. Black is beautiful!

Een paar regels uit een Deens liedje:

‘Ik wil de dag blauw verven

met een zonnestraaltje er doorheen.

Kiezen voor het licht in plaats van schaduw,

mijzelf een duwtje in de rug geven

en in alles geloven, zelfs in het geluk!’