Bericht voor thuisblijvers, 4 juli en zondag

Zaterdag 4 juli: Taco Bos

‘Wat een lefgozer!’ reageerde een omstander, toen de Amsterdamse marktkoopman opeens zijn kraam verliet, een tasjesdief achternaholde, hem de tas uit handen rukte en deze teruggaf aan de oude dame. Lefgozer: een pakkende beschrijving en een prachtig Jiddisch woord. Een lefgozer is dapper, een tikje overmoedig, met het hart op de juiste plaats.

Vaak zien we lef als uitzonderlijke eigenschap. Jezus had lef, toen hij het opnam tegen geldwisselaars in de tempel. Maar volgens de theoloog Paul Tillich (1886-1965) is lef iets voor ons allen. Ieder mens ontvangt moed. En ieder is tot moed geroepen. Tillich spreekt over: ‘Courage to Be’. Moed om te zijn. Levensmoed.

Levensmoed, dat is voor niemand vanzelfsprekend. Bij Pro Persona ken ik mensen die dagelijks langs de afgrond scheren van doodsverlangen, wanhoop, depressie. Dan is levensmoed een haast bovenmenselijke opgave. Maar het gebeurt ons allemaal weleens, dat moed of vertrouwen ons ontglippen. Of dat je innerlijk afhaakt, je niet engageert of op wilt bloeien. Durf te leven, zou Tillich zeggen. Neem je plek in. Je mag er zijn.

Tillich ziet God als bron van levensmoed. Hij noemt God ‘the Ground of Being’: de basis van alle zijn. Uit die diepste grond, mag ieder schepsel levensmoed en bestaansvertrouwen putten. En Jezus? Die ziet Tillich als ‘the New Being’. Gods nieuwe mens, niet door angst bevangen. Steeds weer, ook in deze coronatijd, bezielt Jezus mensen tot moed en nieuw leven. Niet oneerbiedig bedoeld, wil ik hem zien als Gods ultieme lefgozer, die ons voorgaat op de weg van levensmoed.

 

Door een misverstand waren er vorige week acht bijdragen over ‘kleur’. De tekst van Hubertien Oostdijk had u nog tegoed, die vindt u hieronder.

 

Zondag: Hubertien Oostdijk over kleur

Kunt u ook zo genieten van alle kleuren om u heen? Van de bloemen die bloeien in de mooiste kleuren en kleurtinten, van de zon die ervoor zorgt dat kleuren nog mooier uitkomen…

Ook in de bijbel worden kleuren genoemd. De regenboog is daarvan wel het duidelijkste voorbeeld. In het deuterocanonieke boek ‘wijsheid van Jezus Sirach’ staat: ‘Kijk naar de regenboog en prijs zijn maker, hij is zo sierlijk in zijn helderheid’ (Sirach 43:11).

De regenboog is voor veel mensen een teken van hoop. God belooft immers aan Noach dat Hij nooit meer de aarde zal vernietigen en dat Hij steeds als de boog verschijnt zal denken aan zijn eeuwigdurend verbond wat Hij met de mensen sloot. De regenboog staat ook symbool voor diversiteit, al die verschillende kleuren, al die verschillende mensen. Voor God is ieder mens uniek en hoort iedereen erbij, ongeacht ras of geaardheid.

In mijn eigen leven heb ik het een paar keer ervaren, juist op momenten dat ik het moeilijk heb, of op momenten dat ik het even niet meer zie zitten, verschijnt er een boog in de wolken en altijd weer denk ik dan aan God die ook mij niet loslaat en krijg ik kracht om verder te gaan. Dat wens ik u allen ook toe. En laten we als er geen boog in de wolken is, vooral maar genieten van alle mooie kleuren om ons heen!

 

Hubertien Oostdijk