Bericht voor thuisblijvers, 14 juli

Dinsdag 14 juli: Florie van de Hoek, geestelijk verzorger Vreedenhoff

Je moet het loslaten… Hoe vaak zeggen mensen dat tegenwoordig niet tegen elkaar? Interessant is dan altijd de vraag voor wie dat het beste is. Voor degene die het (verhaal) zat is of voor degene die met iets zit? Die blijkbaar iets bij zich houdt waar hij of zij beter afstand van zou kunnen doen. Laat het toch los… Het lijkt een oplossing voor veel problemen en moeilijkheden.

Een – inmiddels overleden – bewoonster in het verpleeghuis waar ik werk zei eens op felle toon tegen me: “Loslaten?! Loslaten?! Mensen zouden juist vast moeten houden!”.

Als ik haar goed begrepen heb bedoelde ze er mee dat je er wijs aan doet om telkens in je leven weer te bepalen wat je vast wilt houden. Dat je voor jezelf weet wat je dierbaar is, waar je kracht aan ontleent, wat troost en bemoedigt. Dit betreft geloofszaken, maar ook relaties, ideeën of spullen. Want als je niet weet wat je houvast geeft, dan dobber je maar wat rond in het leven.

Zoals zo vaak zal de waarheid wel ergens in het midden liggen. Want als je weet wat je vast wilt houden, betekent dat misschien als vanzelf dat je andere dingen makkelijker los kunt laten.