Bericht voor thuisblijvers

,

Deze week over avontuur

Vrijdag 24 juli: Marieke Fernhout

Bij ‘avontuur’ denk ik zeker in deze tijden, waarin ook wij er bewust voor gekozen hebben tijdens de zomervakantie niet de grens over te steken, aan plaatsen die we de afgelopen jaren bezocht hebben zonder dat we dat eigenlijk van plan waren. Zo hadden wij een aantal jaar geleden bedacht dat we onze

zomervakantie in Italië gingen doorbrengen, toen een gemeentelid mij vroeg haar huwelijk met haar Tsjechische geliefde in zijn geboortedorp in Bohemen te zegenen, en dat samen met de plaatselijke priester te doen. Daar was eerst het avontuur van het mailcontact met een volslagen onbekende collega, waarmee je meer gemeen blijkt te hebben dan je aanvankelijk dacht, en de climax was natuurlijk het huwelijk zélf. In een dorpskerkje in Tsjechië, waar ik anders aan voorbij gelopen zou zijn, met Tsjechische familie die drie woorden Duits en twee woorden Engels sprak (mijn preek was van te voren door de bruidegom in het Tsjechisch vertaald ) en die vrouwelijke predikant wat verlegen bekeek. Maar misschien was het allerleukste nog wel het feest daarna: in een grote tent in een weiland met twee accordeonspelers, veel bier en een varken aan het spit met z’n allen meezingen (ook de priester en ik) en denken: ben ik nu op een boerenbruiloft bij mijn familie in de Achterhoek, of…? Misschien zit avontuur dus juist wel in het ‘kleine’!

Een Ierse reiszegen:

Dat de weg je tegemoet komt,
dat de wind je steunt in de rug, dat de zon je gezicht warmt,
de regen je veld vruchtbaar maakt en totdat we elkaar weer zien:

dat God je in de palm van zijn hand bewaart.