Bericht voor thuisblijvers

Woensdag, 5 augustus – Pierre Eijgenraam

Ik was een jaar of zestien toen ik voor het eerst een wandelvakantie doorbracht in de Alpen. Wij waren lastige pubers en mijn moeder had kennelijk bedacht dat het zou helpen om ons flink moe te maken! Al snel was ik totaal verkocht, vele bergvakanties zijn gevolgd.
Ik vond het een ongelooflijk mooie ervaring om vanuit het dal omhoog te klimmen tot boven de boomgrens. De schitterende vergezichten, de bloemen- weiden waar de sneeuw nog maar nèt gesmolten was, maar vooral de stilte en de eenzaamheid (als je geluk had…) -ik vond het fantastisch. En dat niet alleen: ik had ook altijd het gevoel dat God daar dichtbij was.

Veel lastiger vind ik het om dat gevoel óók in de dalen te hebben; en dan denk ik zowel aan de drukte van alledag en het stadse leven als aan momenten van tegenslag en verdriet. Is God er dan ook?
Vroeger leerden wij dat God ‘alomtegenwoordig’ is, ‘op bergen en in dalen’. Maar misschien is dat net iets te makkelijk gezegd…..

Het Bijbelboek Exodus vertelt over de naam van God, die hij bekendmaakt op een dieptepunt in Israëls geschiedenis, de slavernij van Egypte: ‘Ik ben die ik zijn zal’. Dat wordt ook wel eens uitgelegd als ‘Ik zal er zijn, juist als je Mij niet verwacht’. Daar hoop ik dan maar op!