Bericht voor thuiszitters

Vrijdag, 7 augustus – Hubertien Oostdijk

Tijdens mijn weekje Duitsland heb ik heel wat bergen en dalen gehad, met flinke haarspeldbochten, steile hellingen en diepe dalen.
Al rijdend schoot mij het lied te binnen, ‘Op bergen en in dalen en overal is God’ uit de oude Hervormde bundel.

“Op bergen en in dalen en overal is God.

Waar wij ook immer dwalen of toeven, daar is God.

Waar mijn gedachten zweven of stijgen, daar is God.

Omlaag en hoog verheven ja, overal is God.”

Als je de tekst leest vertoont die wel verwantschap met psalm 139, waarheen je ook gaat, God ziet het wel. “ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op, met al mijn wegen bent u vertrouwd.”
Soms werden deze teksten negatief uitgelegd, met het opgeheven vingertje, ‘kijk uit, God ziet alles’.

Maar het is vooral ook een troostrijke tekst, waar je ook heen gaat, God is er bij, niet als controlerende instantie, als boeman, maar als Iemand die bij je is, met je is.
Niet dat je dan niets kan overkomen, het blijft goed uitkijken en voorzichtig rijden met al die haarspeldbochten! Maar wel dat er Iemand bij je leven betrokken is, Iemand die je niet loslaat, Iemand die onvoorwaardelijk van je houdt.

Dan is een dergelijke tekst troostrijk en kan het je helpen en steun geven in donkere tijden, in tijden dat je God niet ervaart. Al zie je Hem niet, al ervaar je Hem niet, Hij is er wel bij. Hij laat ons nooit los.