Bericht aan thuisblijvers, 18 augustus

Pierre Eijgenraam

Zomer kan heerlijk zijn, maar eigenlijk houd ik toch het meest van de herfst. Niet zozeer de novemberstormen met koud en nat weer, maar wel de geur die je soms kunt opsnuiven als je na een eerste koude nacht buiten komt; een lichte rotting in de grond, de eerste ochtendmist, de herfstkleuren van een windstil bos, de spinnenwebben in de tuin…

Waarom is dat zo mooi? Soms denk ik wel eens dat het met verwachtingen te maken heeft. In de zomer moet het altijd mooi weer zijn, er is een soort sociale dwang om vooral te genieten en erop uit te gaan. In de herfst voelt een mooie dag als een kadootje: eigenlijk gaat het al bergafwaarts, maar juist daarom kan je soms extra genieten van een mooie dag.

Aan het begin van dit jaar ben ik zestig geworden. Ik hoop maar dat het met het leven net zo gaat! Dat doet me denken aan een mooie spreuk: ‘Yesterday is history, tomorrow is a mystery, this day is a gift of God which is why we call it the present!’