Bericht voor thuisblijvers, 22 september

,

door Monique Maan

Ik schrijf deze tekst de dag nadat we de laatste dienst in de Diaconessenkerk hadden. Een week eerder vierden we de laatste dienst in de Bethlehemkerk en in juni nam de Siongemeenschap afscheid van het KKC. Ingrijpende momenten voor gemeenteleden in Arnhem-Noord. En Zuid wacht over enkele weken het afscheid van de Kandelaar.

Natuurlijk, het is maar een gebouw en het gaat in het gemeentezijn ook niet om ‘hout en steen’ (lied 971), maar toch…. In dat hout en steen ben je misschien wel gedoopt, getrouwd, heb je je eigen kinderen laten dopen, heb je afscheid genomen van geliefden. Dus dat mensen niet gemakkelijk de kerkdeur voor de laatste keer achter zich dicht trekken, is zo begrijpelijk.

In de laatste dienst in de Diaconessenkerk lazen we Genesis 1, naar aanleiding van de wandkleden die in de kerkzaal hangen. We sloten zo 61 jaar gebruik van het gebouw af met het verhaal over het begin van Gods verhaal met mensen. In de synagoge wordt op Simchat Tora (de laatste dag van het Loofhuttenfeest, dat dit jaar valt van 2 tot 9 oktober) de jaarlijkse cyclus door de Torah afgesloten. Het slot van Deuteronomium wordt gelezen, maar om te benadrukken dat Gods

verhaal niet ophoudt, wordt in diezelfde dienst óók het begin van Genesis gelezen. Einde en nieuw begin in één beweging.

Zo hopen we ook als wijkgemeente op weg te gaan. We sluiten een tijdperk af. Met veel herinneringen, met dankbaarheid en weemoed. Maar het Verhaal gaat verder. En wij mogen ons mee laten nemen in dat nieuwe begin