bericht voor thuisblijvers, 9 oktober

,

Door Hubertien Oostdijk

De hand, onmisbaar zeker ook in het pastoraat. Maar door corona is alles anders geworden. Geen handdruk, geen hand op de schouder, geen arm om iemand heen, niet iemands handen pakken om samen te bidden…

Ik mis het, die handdruk gaat nog wel, maar als je iemand intens verdrietig ziet kan ik het soms toch niet laten om een hand op de schouder te leggen…

Het doet je wel realiseren hoe belangrijk de hand eigenlijk is en ieder lichaamsdeel. In 1 Korintiërs 12 gaat het over de verschillende gaven in de gemeente en de verschillende lichaamsdelen. Motto, je hebt elkaar nodig, het één kan niet zonder het ander. De hand kan niet zonder de voet, de denker kan niet zonder de doener. Geliefd gedeelte bij bijvoorbeeld een gemeentevergadering, zeker als er ook belangrijke keuzes moeten worden gemaakt.

Naar aanleiding van dit Bijbelgedeelte en de variant daarop in Romeinen 12 zijn er ook een aantal liederen geschreven. Eén van die liederen is het lied van Elly en Rikkert.

“Dit is m’n hand en dat m’n voet. ‘k Heb ze allebei nodig.

Waar moet ik heen als één het niet doet?
Niets is er overbodig.
‘k Heb m’n voeten nodig om te lopen.
En m’n handen om m’n schoenen vast te knopen. Hand, voet, knie, oog, oor, neus, keel.

Alles is nodig, niets te veel.”
met in het laatste couplet de regel

“Ieder is nodig, bij de Heer.”

We hebben de ander nodig en de ander heeft ons nodig! Laten we daarom naar elkaar blijven omzien!

https://youtu.be/m4RXYGA8wPo