Bericht voor thuisblijvers, 13 oktober

,

door Monique Maan

‘Waar is je gymtas?’

‘Weet ik niet, geen idee.’

‘Je gaat me toch niet vertellen dat je ‘m kwijt bent he?’

‘Nee, want ik heb nog niet gezocht, dus ik ben ‘m nog niet kwijt’.

Een stukje gesprek tussen mij en één van mijn kinderen, zo’n 15 jaar geleden.

Je bent iets niet kwijt als je er nog niet naar gezocht hebt. Want zolang er niet gezocht wordt, is het gemis nog niet aan het licht gekomen.

Het doet me denken aan de bekende gelijkenissen die Lucas ons vertelt in hoofdstuk 15 van zijn evangelie. Een drieluik van verhalen die ons vertellen over zoeken, vinden en de grote vreugde dat dat met zich meebrengt.

God kan en wil niemand missen. Hij is zoals die herder die zijn schapen achterlaat om dat ene schaap dat kwijt is, te zoeken. Hij is zoals die vrouw die een groot feest geeft om dat ene muntje dat ze teruggevonden heeft. Hij is zoals de vader die bij het hek staat te wachten tot zijn kind weer thuiskomt.

Het zijn gelijkenissen die ons vertrouwen voeden dat we meetellen en dat God met liefde en verlangen naar ons kijkt. En het zijn gelijkenissen die ons uitdagen om zelf dus óók niet onverschillig te zijn. Niet naar mensen, niet naar de schepping.  Als het voor God belangrijk is, moet het dat voor ons ook zijn.

 

PS De gymtas dook een paar dagen later, na even goed zoeken, gelukkig weer op…