Bericht voor thuisblijvers, 19 oktober
Bericht aan de thuisblijvers nr. Thema: bouwen
De twee kerkgebouwen, in Zuid iets meer af dan in Noord zijn in gebruik genomen, de verhuizingen zijn achter de rug, drie kerken zijn verkocht en (bijna) overgedragen aan de nieuwe eigenaren. Mogelijk is daarom het thema ‘Bouwen’ deze week.
Er wordt wat afgebouwd in de Bijbel. Eerst zijn het de tenten die opgebouwd en afgebroken worden in de tijd dat de aartsvaders als herders door het land trekken. Later is het koning Salomo die het huis van de Heer bouwt. En nog later zal Jezus het belang van een goede ondergrond bij het bouwen van een huis gebruiken als beeld in één van zijn gelijkenissen.
Ook de kerk heeft heel veel gebouwd. De kerkgebouwen getuigen daarvan. Maar niet alleen in steen werd er gebouwd, ook gemeenschappen werden opgebouwd. Groepen mensen vormden zich met leiders en volgers, met structuren en vernieuwingen.
Over al die vormen van bouwen gaat het deze week.
Hubertien Oostdijk
Eén van mijn eerste begrafenissen ooit betrof een architect. In overleg kozen we voor de afscheidsdienst de tekst uit Hebreeën 11:10, oude vertaling. “want hij verwachtte de stad met fundamenten, waarvan God de ontwerper en bouwmeester is”. In de preek stond ik stil bij de aardse architect die in Willemstad en omgeving een rol van betekenis had gespeeld en de hemelse architect.
Van die stad met fundamenten weten we eigenlijk zo goed als niets, we maken er alleen onze voorstellingen van en we hopen erop.
Al filosoferend over dat woord bouwen bedacht ik dat we druk doende zijn om te bouwen, we proberen de gemeente op te bouwen, zeker in deze coronatijd een extra uitdaging. Soms bekruipt me het gevoel dat het onder onze handen afbreekt. Is er nog toekomst voor de kerk? Wat zien we na corona tijd nog van de gemeente terug? Vragen te over…. Er is een verhaaltje bekend van paus Johannes 23e die niet kon slapen, hij lag maar te draaien en te woelen, zich zorgen te maken over de wereld, over de kerk, totdat hij zich realiseerde dat het Gods kerk was. Het kost mij nog wel eens moeite om alles los te laten en te gaan slapen.
Maar ondanks alles mogen we erop vertrouwen dat God niet laat varen het werk van zijn handen. Het is Gods kerk en we hebben hier op aarde slechts een tijdelijk huis. Dit is mooi verwoord door Jan Wit in lied 823 vers 5.