Bericht voor thuisblijvers, 22 oktober

door Monique Maan

Bij het thema ‘bouwen’ zou ik natuurlijk kunnen schrijven over de verbouwing van de Opstandingskerk tot Nieuwe Kerk, over de hobbels, de uitdagingen en de kansen.

Of over de bouw van de nieuwe wijkgemeente PGA-Noord, en hoe ingewikkeld dat is in deze corona-tijd.
Maar mijn eerste associatie bij dit thema is toch het verhaal uit Genesis 11: de torenbouw van Babel. Is het een verhaal over menselijke hoogmoed? ‘Laten we een hoge toren bouwen, tot in de hemel! Dan worden we beroemd!’ Of is het een verhaal over angst? ‘Laten we die toren bouwen, zodat we niet verspreid raken over de hele wereld.’ Waarschijnlijk spelen beide gevoelens een rol bij het besluit om die hoge toren te bouwen. Angst vermomt zich wel vaker als hoogmoed: je overschreeuwt jezelf om maar niet te laten merken hoe je je werkelijk voelt….

Het verhaal in Genesis 11 eindigt met Gods besluit om de spraak te verwarren opdat de mensen verspreid zullen worden over de hele aarde. Precies dus wat ze niet wilden. Het is niet de bedoeling dat kinderen Gods op een kluitje bij elkaar blijven zitten, en alleen de taal spreken die hen vertrouwd is. Dan leren ze nooit zich in te leven in hen die anders zijn. Misschien ligt daar toch wel een mooie parallel naar onze nieuwe wijkgemeenten in Noord en Zuid: onze nieuwe huizen zijn niet bedoeld om ons in terug te trekken, laten ze vooral een uitvalsbasis zijn om de wereld in te gaan! Daar gebeurt het verhaal van God met mensen.