Bericht voor thuisblijvers, 8 november

Hubertien Oostdijk 

Heilig, één van de woorden die het meeste uitleg behoeven. Wij denken bij heilig toch vaak aan vroom, supergoed, heel bijzonder… en als je dat etiket op bijvoorbeeld de kerk plakt, dan valt het vaak zo tegen.

Want laten we eerlijk zijn, er worden ook in de kerk heel wat fouten gemaakt, ergerniswekkend en tenenkrommend soms.

Maar heilig betekent in de bijbel, apart gezet, afgezonderd, onderscheiden.

De kerk is er niet als einddoel, maar als een tussenschakel op weg naar Gods Koninkrijk. En de kerk is er ondanks de mensen in die kerk, mensen die het ook vaak laten afweten. God is van meet af aan bezig om gewone mensen te roepen, te mobiliseren. Geen vrome mensen, zonder fouten, maar mensen zoals u en ik. Wij worden geroepen om Gods liefde te blijven verkondigen, met al onze lekken en gebrekken, worden wij geroepen. En vaak is onze kerk/onze gemeente maar een gebrekkig afgietsel van wat God bedoeld moet hebben, maar soms, gebeurt er ineens iets bijzonders, waait de Geest en gebeuren er bijzonder mooie dingen! Dan is God voelbaar nabij. Laten we steeds weer ons richten op God, zijn liefde voor alle mensen blijven verkondigen, daaruit leven, dat uitstralen, dan waait de Geest en zijn we zichtbaar voor mensen om ons heen.

En van dat Koninkrijk waar alle mensen, alle heiligen welkom zijn kunnen we maar het beste zingen, bijvoorbeeld met lied 729 vers 1.