Bericht voor thuisblijvers, 11 november

Pierre Eijgenraam

Er was eens een dominee die over àlles kon preken. Elke zondag legde de ouderling een tekst of een voorwerp voor hem op de kansel en daar ging de preek dan over. Elke zondag ook keerden kerkgangers gesticht huiswaarts. Een stukje lego, een glas water, een pleister of een onbegrijpelijke Bijbeltekst; dominee wist er altijd wat van te maken!

Op een dag vergat de ouderling iets neer te leggen. Toen de dominee op de kansel stond, keek hij even verbijsterd voor zich. Maar een seconde later sprak hij: ‘Gemeente, uit NIETS heeft God hemel en aarde geschapen!’

Wat die dominee deed, dat doen wij Arnhemse predikanten ook al eenendertig weken lang.. Gelukkig met iets meer bedenktijd, maar ‘bril’ vond ik een lastige opgave.

Opeens was daar een Bijbelvers: ‘Als ziende de Onzienlijke’ (Hebreeën 11: 27). Het staat in het beroemde hoofdstuk dat begint met: ‘Het geloof is de zekerheid der dingen die men hoopt, en het bewijs van de dingen die men niet ziet’. Daarna volgt een lange opsomming van mensen die in geloof hun weg zijn gegaan. Bijvoorbeeld Mozes, die standvastig de toorn van de Farao trotseerde ‘als ziende de Onzienlijke’. Want wat Mozes níet zag was voor hem belangrijker dan wat hij wèl zag!

Ik vind dat een mooie omschrijving van geloven. Het is kijken met je hart, durven dromen en de hoop niet opgeven. Want wat je diep van binnen voelt, dat is waar!