Bericht voor thuisblijvers, 12 november

,

Monique Maan

Mensen lezen de Bijbelse verhalen allemaal met hun eigen ‘bril’. Vaak ben je je daar niet van bewust. Je eigen context en manier van denken is je zo vertrouwd dat je je nauwelijks realiseert hoe dat de manier waarop je de teksten hoort, leest en interpreteert bepaalt.

En niet alleen lezers hebben hun eigen bril, ook Bijbelschrijvers hadden die! Tijdens mijn studie maakte ik kennis met de feministische theologie.. Die theologie leerde me bij een tekst niet alleen te kijken naar wie spreekt, maar vooral ook naar wie níet spreekt: wie wordt zwijgend gehouden? Wie heeft een naam en vooral ook: wie is er naamloos in het verhaal? De zwijgende naamloze personen blijken vaak vrouwen te zijn. Weggewerkt in het verhaal omdat het in de context van de bijbelschrijvers toch eigenlijk niet mogelijk was dat een vrouw voluit meedeed. Het valt je pas op als je erop attent gemaakt wordt.

De uitdaging bij lezen en uitleggen is je bewust worden van dit soort brillen. Daarom vind ik het zo fijn om een dienst samen met anderen voor te bereiden. Want zij lezen dingen in een tekst die mij soms niet meer opvallen, en zij blijven haken bij wat voor mij vanzelfsprekend is. Zo opent de tekst zich als het ware als nieuw voor mij. Als een rijke schat van wijsheid (Lied 313) op onze levensweg.