Bericht voor thuisblijvers, 25 december

door Monique Maan

Bij lezing van Lucas 2, het bekende Bijbelgedeelte dat ons vertelt over die geboorte in een stal in Bethlehem, bleef ik hangen op de woorden ‘Ze (Maria) wikkelde hem in een doek’.

Ik zie het voor me: zo’n kleine baby, je ziet nog net het neusje en meer niet. Het is natuurlijk eerst en vooral praktisch: een pasgeboren kindje moet niet afkoelen en zo warm zal het in die stal niet geweest zijn. Maar zou je het ook symbolisch kunnen lezen? Jozef en Maria zijn tot nu toe de enigen die hun kind gezien hebben. Er zullen straks herders komen en vervolgens wijzen uit het oosten. Kraambezoek in de beslotenheid van de eigen kring.

Maar daarna zal de hele wereld zal zich met hun kind gaan bezighouden, het willen ‘uitpakken’ en er eigen beelden en verwachtingen op plakken.

In allerlei confrontaties en discussies zal het flink misgaan omdat Jezus zich niet laat annexeren door wie dan ook. Hij brengt geen vrede door de Romeinen het land uit te jagen, Hij lost niet alle problemen in één keer op, Hij spreekt mensen aan op geloof en leven, en Hij blijft bij zijn eigen keuzes, zelfs als dat leidt tot veroordeling en dood.

Heeft Maria daarom haar kleine zoon nog maar lekker stevig in gepakt, beschermd tegen de harde en koude wereld nu het nog kan?