Bericht voor thuisblijvers, 23 januari

Pierre Eijgenraam

Kun je wel bidden om genezing als de dokter daar al lang niet meer in gelooft? Dat is voor mij een belangrijke vraag geweest. Toen ik acht was, overleed mijn vader, en ik wist heel zeker dat dat nietwas omdat er te weinig voor hem was gebeden! Ik leerde mijzelf daarom aan om aan God geen dingen te vragen waarvan ik niet geloofde dat ze echt zouden gebeuren.

Toen ik dominee werd en mensen mij vroegen om met of voor hen te bidden, was dat wel eens lastig. ‘Wilt u bidden dat ik weer helemaal genees?’, vroegen mensen mij. Of ‘wilt u bidden dat alles weer goed komt met mijn kind?’

Gelukkig heb ik in zulke situaties een paar maal ervaren dat ik het fout had en dat er dingen gebeurden die ik zelf niet voor mogelijk had gehouden.

Een wijze collega heeft mij toen uitgelegd dat ik niet op de stoel van God hoef te gaan zitten. ‘Jij hoeft niet te bepalen wat God wel of niet gaat doen’, zei hij tegen mij. ‘Bidden is je hart openleggen en geen kansberekening!’. Dat heeft mij goed gedaan!

Paulus schrijft ergens (Fil. 4: 6) dat bidden is ‘je wensen bekend maken bij God’. Of die wensen wel of niet in vervulling gaan is geen maatstaf voor de waarde van je gebed. Bidden is -naast veel andere dingen..: je hart luchten! Want als je de deur van je hart openzet, zou het zomaar kunnen dat je de Geest daarmee binnen laat.