Bericht voor thuisblijvers, 24 januari

een verhaal uit Rusland

Er was eens een pelgrim op weg door de eindeloze wouden en moerassen van ‘Moedertje Rusland’. In een bijzonder eenzame streek vond hij op een avond gastvrij onderdak bij een groep eenvoudige boeren. Na het eten nodigden zij hem uit om deel te nemen aan hun gebeden. Tot verbazing van de pelgrim  baden de boeren niet het officiële avondgebed van de Russisch Orthodoxe kerk, maar zeiden ze in plaats daarvan om beurten het alfabet op. ‘Wat is dat voor een merkwaardig gebed?’ vroeg de pelgrim hen. ‘Wij zijn maar eenvoudige mensen’, antwoordden de boeren. ‘De officiële gebeden kunnen wij maar moeilijk onthouden. Maar als we met elkaar het alfabet zeggen, dan zal God, die alles weet, er de juiste letters uitpikken, waarmee we Hem eer kunnen bewijzen.

De pelgrim werd met ontferming bewogen en besloot om nog wat langer bij hen boeren te blijven, totdat ze de juiste gebeden uit het hoofd hadden geleerd. Drie maanden later, op de terugweg, kwam de pelgrim opnieuw in het dorpje aan. Hij werd hartelijk ontvangen, maar ontdekte na de maaltijd dat er geen gebeden meer werden gezegd. Het bleek dat er na zijn vertrek toch onenigheid was ontstaan over de juiste woorden en na verloop van tijd had men het bidden helemaal opgegeven.

‘Vergeef mij’ zei de pelgrim, ‘ik ben hoogmoedig geweest. Zullen we samen bidden?’ En hij begon: ‘a,b,c,d…’. Dankbaar viel de hele gemeente hem bij. En zij werden rijk gezegend!