Bericht voor thuisblijvers, 26 januari

Johannes Kon

“Verlangen” staat er in mijn kreupele handschrift. Of zou het “verlengen” zijn ?

Als pseudo calvinist werd mij stante pede geleerd “verlangen” uit te stellen. Dat kostte me veel moeite : de nieuwste Lego- bouwdoosjes ad Hfl 2.85. Met 5 cent zakgeld p.w. ging dat ook niet zo hard. Voor alle duidelijkheid : we schrijven 1955 !

Later de “brommer”; anderen konden zich permitteren een (witte) Puch of ‘desnoods’ een Tomos te kopen. De ‘jongens van de straat’ kochten met gemak een Zündapp of een Kreidler, ad Hfl 800, maar daarvoor moest je wel 8 weken continu “in de juun” werken.

Uien dus; krijg je nooit meer uit je kleren. D.w.z. om 04.00 uur ’s ochtends op het veld en dan minimaal 12 uur aan de slag. Toen was kinderarbeid heel gewoon. We schrijven het jaar 1965,  Steenbergen NBr.

Ik kocht voor Hfl 250 een RAP met 3 versnellingen; kon ik tenminste met goed fatsoen vóór het woonhuis van Rob de Nijs in Bergen op Zoom parkeren om mijn “Hitweek” (1965) te distribueren.

Verlangen; nee, niet meer naar de tijd van toen. Niets is meer wat het was; en dat is maar goed ook.