Bericht voor thuisblijvers, 6 april

,

Kees van Keulen

In het kader van deze Berichten schreef ik een stukje over de Kerstrondgang in de Blue-Band-bajes, die de Diaconie jaarlijks organiseert. Een uitstekende actie! Maar dat Bericht voor de Thuisblijvers was wel erg gemakkelijk geschreven. Gevangenen komen in onze kringen toch niet voor! Hoewel, er bestaat van de Van Keulens een familiefoto van een paar generaties terug, waarbij er één vanaf is geknipt. Hij had zich kennelijk ernstig misdragen. “Gelukkig” stond hij aan de zijkant.

Maar nu even verder. Gevangenen in de bajes bezoeken, het zal niet meevallen dat te organiseren, maar wie gevangen zit in zijn eigen gedachtewereld? Wie zich niet los kan maken van kwaad dat hem/haar is aangedaan? Wie ooit blauwe plekken heeft opgelopen, die maar niet willen genezen, en waar je maar op hoeft te drukken om een litanie aan te moeten horen? Wie last heeft van hypochondrie en het over niets anders dan over zijn/haar ziektes kan hebben? Het zijn niet de simpelste gesprekken. En natuurlijk, ik bedoel daarmee ook het gesprek met mezelf. Waaraan zit ik vastgeketend? Als ik dat gesprek eerlijk voer, zou dat ook niet bevrijdend kunnen werken!