Bericht voor thuisblijvers, 23 april

Monique Maan

Het algemene beeld van discipel Thomas is niet zo positief. Hij staat vooral bekend als degene die er niet aan wil. Hij laat zich niet zomaar overtuigen dat Jezus inderdaad de opgestane en levende Heer is. Ze kunnen hem nog meer vertellen. Eerst zien en dan geloven.

Maar Thomas is zoveel meer dan alleen deze uitspraak. Denk bv aan een ander verhaal in het Johannesevangelie waar we hem tegenkomen: het laatste gesprek van Jezus met zijn leerlingen. Daar zegt Jezus: ‘Ik ga weg om jullie een plaats te bereiden en kom dan terug. Jullie kennen de weg waar ik heen ga.’ Thomas reageert: ‘We hebben geen idee waar u naar toe gaat, hoe zouden we dan de weg weten?’

Thomas is degene die doorvraagt waar de anderen het wellicht niet durven. Hij vraagt door, en niet uit twijfel of ongeloof, maar omdat hij zo graag mee wil doen en betrokken wil zijn!

Als Thomas in Johannes 20 uitspreekt hoe graag Hij Jezus zou willen zien en aanraken om te kunnen geloven dat Hij er echt is, dan is dat naar mijn idee door datzelfde verlangen ingegeven. Het verlangen dat zo graag wil dat het wáár is! Ik pleit dan ook voor een nieuwe naam voor Thomas: niet meer de ongelovige, maar de verlangende.

 

PS Opvallend trouwens dat Thomas het 1x over zien heeft, en 2x over voelen.  Aanraken is voor hen kennelijk van grotere waarde dan zien. Hoe herkenbaar in deze coronatijd waarin we dat aanraken zo missen!