Bericht voor thuisblijvers, 31 mei
Deze week staat het Bericht voor Thuisblijvers stil bij het thema ‘Me Too’. Het is een beladen onderwerp en dat maakt er over schrijven lastig. Als je spreekt over seksueel misbruik dat vrouwen en mannen is overkomen, dan moet je dat nauwkeurig doen.
We kunnen niet zeggen dat het thema in onze kerken niet voorkomt. De berichten over de Rooms-katholieke kerk zijn bekend, maar ook binnen Protestantse Kerken hebben we de nodige berichten gehoord van gemeenteleden die het ook overkomen is: dat voorgangers, ambtsdragers of vrijwilligers over de schreef gingen en misbruik maakten van de ander.
De Protestantse Gemeente Arnhem wil werken aan een Veilige Kerk. Daarvoor zijn twee gedragscodes. Daarnaast is er binnen de Protestantse Kerk in Nederland een meldpunt SMPR dat eerste opvang en een luisterend oor biedt voor hen die seksueel geweld binnen een pastorale relatie is overkomen. Op deze website staat over beide zaken de nodige informatie.
Maandag 31 mei – Pierre Eigenraam
Twee maal heb ik meegemaakt dat een katholieke collega–niet in Arnhem!- mij probeerde te omhelzen en zoenen. Geweld kwam er niet bij te pas, het was een onhandige poging tot intimiteit. Zodra ik liet merken dat ik dat niet wenste was het over. Het heeft de goede verstandhouding met betrokkenen niet geschaad. Maar erover praten deden we ook niet meer. Alsof het nooit was gebeurd.
Ik nam het hun niet kwalijk omdat ik destijds vrijgezel was en heel goed besefte hoe eenzaam het celibataire leven kan zijn. Ik realiseerde me ook dat ik eerder in mijn leven net zo onhandig was geweest. Als ik verliefd werd op een meisje; geen idee hoe ik dat moest aanpakken! Het is nu eenmaal niet eenvoudig de balans te vinden tussen de hormonen enerzijds en respectvolle terughoudendheid anderzijds. Zeker in deze tijd lijkt me dat heel lastig voor jonge mensen –en vast niet alleen voor hen.
Ik las eens: ‘Wees een heer in het geslachtsverkeer’ –m/v wat mij betreft. In Zweden is het tegenwoordig wettelijk verplicht om eerst toestemming te vragen als je iemand wilt zoenen – of meer dan dat. Dat kan absurd lijken, maar eigenlijk is het logisch. Het vraagt wel dat we leren met elkaar over deze dingen te praten; thuis met onze kinderen, op school, in de sportclub, de vriendenkring en zelfs in de kerk. De oplettende lezer heeft gemerkt: ik vind dat best moeilijk. Misschien u ook wel?
