Bericht voor thuisblijvers, 11 juni

Johannes Kon

 

‘Mene mene tekel ufarsin’ is de (zeg Aramese) tekst die op een muur van het koninklijk paleis van Beltsazar verscheen. Alleen de profeet Daniël kon die tekst adequaat uitleggen als: geteld, geteld en gewogen (gedeeld). In onze tijd is deze tekst nog bekend als: ‘gewogen en te licht bevonden’.

Hij duidde ermee aan, dat het einde van het (Babylonische) rijk was aangebroken. Het werd inderdaad nadien verdeeld tussen ‘Meden en Perzen’, maar dat was dan geen wet.

Daniëls predictie werd niet op hoge prijs gesteld. De afloop kennen we (de leeuwenkuil en zo).

De befaamde Noordnederlandse schrijver Nescio – mijn favoriet – nog vóór Jeroen Brouwers, Jan Siebelink en Koos van Zomeren schreef na De Uitvreter (‘Behalve de man die de Sarphatistraat de mooiste plek van Europa vond…’), zijn Titaantjes (‘Jongens waren we, maar aardige jongens …’)Dichtertje (‘Tweemaal schudde de God van Nederland … ‘) nog ‘Mene Tekel’ (ws 1913).

Voor de afloop daarvan wordt u van harte verwezen naar de erkende boekhandel.