Bericht voor thuisblijvers, 16 juni

,

Elsje Pot

In vroegere Bijbelvertalingen kun je vinden dat van Abraham, Isaak en Job gezegd wordt als zij hun laatste adem uitblazen: “Oud en der dagen zat”. Naar aanleiding van deze woorden is er een aantal jaren geleden een discussie geweest of hier soms al sprake is van ‘voltooid leven’.

Ik hoor in de woorden ‘oud en der dagen zat’ een bevestiging van de hoge leeftijd, waarop de laatste adem wordt uitgeblazen. Ik vind het mooi dat daarbij de dagen ter sprake komen, dat biedt ruimte voor nuancering. Je bent niet gewoon oud, nee, je bent een mens van dagen: mooie en minder mooie, kwade en goede, dagen met zorg en zorgeloze dagen, gelukkige en verdrietige en al die dagen zijn kostbaar, samen hebben ze het leven vormgegeven.

‘Oud en der dagen zat’ klinkt in mijn oren ook alsof je genoeg van het leven hebt, terwijl je het Hebreeuws ook met ‘verzadigd van dagen’ zou kunnen vertalen, dat komt positiever over bij mij. Ik gun iedereen een afscheid van het leven, waarin die woorden “Oud en verzadigd van dagen” oprecht kunnen klinken. Dat de stervende kan terugblikken op een leven waarin de aaneenschakeling van dagen als waardevol wordt ervaren en dat de nabestaanden, die al die dagen de revue laten passeren dat doen met alles wat erbij hoort: het goede en het kwade.