Bericht voor thuisblijvers, 30 juli

Pierre Eijgenraam

Het is deze maand precies vijftig jaar geleden dat Godfried Bomans en Jan Wolkers ieder een week op het onbewoonde Rottumerplaat verbleven. Het enige contact met de buitenwereld bestond uit een dagelijks radiogesprek met presentator Willem Ruijs. Wolkers genoot en deed aanstekelijk verslag van zijn belevenissen. Voor Bomans was het een nachtmerrie; hij voelde zich angstig, sliep slecht en raakte in grote verwarring. Zonder een publiek dat hem bewonderde en toejuichte was hij niemand meer.

Later schreef hij over zijn verblijf: ‘Ik heb veel aan vroeger gedacht, vooral aan mijn jeugd. Vele gebeurtenissen die ik dacht vergeten te zijn, kwamen langzamerhand boven -zoals hier het gras boven het water als het eb is. Ik zie nu beter dan eerst en nu eigenlijk pas goed, dat ik ben wie ik ben en dat het zo heeft moeten zijn. Ik heb geen wrevel, geen spijt, geen wrok meer tegen het verleden. Zo is het allemaal gelopen en ik genees van mijn wonden’.

Een enigszins vergelijkbare ervaring deed ik op tijdens mijn pelgrimstochten door Frankrijk en Italië. Soms wandelde ik enkele dagen zonder iemand te zien of te spreken en sliep ik heel alleen in mijn tentje. Vanzelfsprekend ook zonder mobiele telefoon. Soms voelde dat eenzaam of zelfs angstig, maar dat ging over. Ik merkte dat ik nooit echt alleen was; grootse natuur om me heen, en alle rust om samen te zijn met mijn voetstappen en mijn gedachten. Ook de Schepper was nabij.