Bericht voor thuisblijvers, 30 augustus

De vakantietijd is bijna voorbij, we gaan weer beginnen! Het zal duidelijk zijn waar het thema voor deze week vandaan komt. Bij ons in huis is zo’n laatste week altijd een beetje een overgangsperiode. Pa en ma zijn bezig hun werk weer op te pakken, de kinderen hebben nog vakantie, maar het is niet meer zoals in de afgelopen weken. De vakantiespullen worden weer opgeruimd, de kledingkast wordt nog eens nagekeken (onze jongste heeft nog één draagbare lange broek en zijn schoenen zijn alweer te klein geworden..), we gaan op schriften en pennen uit, en deze week gaat toch eindelijk die dode boom in de tuin omver…

Weer beginnen! Voor de een is dat moeizaam weer in het gareel komen, een ander is er blij mee dat alles weer een beetje normaal wordt. (Hoewel: met corona, klimaat, Afghanistan is het de vraag of de wereld ooit weer ‘normaal’ zal worden. Waarschijnlijk niet, maar dit terzijde).

Maar met het thema ‘begin’ kun je nog zoveel meer kanten op. Hoe is deze wereld ontstaan, wat was jouw start in het leven? En: wie begint de maaltijd nog met gebed?

Met vriendelijke groet, Pierre Eijgenraam

 

Maandag 30 augustus, door Monique Maan

Ik schrijf deze bijdrage voor de thuisblijvers op mijn eerste werkdag na vier weken vakantie. Zo’n dag die prima bij het thema van deze week past. Waar zal ik beginnen? Bij de tientallen mailtjes in mijn mailbox? In eerste oogopslag zie ik dat het kerkenwerk echt niet stilgelegen heeft in deze vier weken…. In de Nieuwe Kerk is de nieuwe koster begonnen en de plannen voor de startzondag zijn aangepast vanwege de aanhoudende coronamaatregelen. Ik lees ideeën voor nieuwe gespreksgroepen en zelfs al iets over de adventstijd en Kerst.

Ik merk aan mezelf dat ik me zo weer in de drukte kan laten meenemen. En ik neem mezelf voor om vooral keuzes te maken. Want liever een paar dingen goed dan alles een beetje. En misschien hoeft ook niet altijd alles wat langskomt mijn aandacht te hebben.

Ik moet denken aan Johannes 21: 1-6. Daar staat dat de leerlingen hebben een nachtlang gevist op de manier zoals ze dat altijd doen, maar ze hebben niets gevangen. Als Jezus hen suggereert het net over de andere boeg te gooien, doen ze dat en het net zit overvol vis. Het verhaal stelt mij de vraag: over welke andere boeg zou ik mijn net kunnen gooien? Welke dingen doe ik omdat ik ze nu eenmaal altijd doe? Welke dingen doe ik misschien nooit omdat ik het nu eenmaal niet gewend ben?

Ik laat de mailtjes eerst maar eens voor wat ze zijn en begin met kennismaking met Liesbeth, onze nieuwe koster.