Bericht voor thuisblijvers, 5 september

,

Arjen Hiemstra 

Dat is altijd het meest moeilijk: begin. Als je zo’n bijdrage voor het ‘Bericht voor thuisblijvers’ schrijft is het iedere keer weer zoeken: hoe begin ik eigenlijk? Als je één keer een idee hebt, ja dan is doorgaan niet moeilijk. Dan is het alleen het uitwerken van een idee, dan gaat het wel. Soms kan het begin werkelijk wel een tijdje duren: er staat een zin op papier, daar ben ik toch nog niet tevreden over, dus haal ik hem weg, begin opnieuw, toch weer terug naar het oude…

Ook bij geloven is het begin moeilijk. Je zet een stap… maar toch schrik je terug. Zet een nieuwe stap, misschien is dat het wel. En dan ergens onderweg begrijp je dat dit een vruchtbare weg moet zijn. Bij mij ging het zo wel. Ergens rond mijn 20e heb ik een begin gevonden. En toen ik het gevoel kreeg, dít zou best eens een goede richting kunnen zijn, ben ik verder gegaan.

Natuurlijk: ook ik was keurig christelijk opgevoed. En we waren thuis best wel actief. Maar echt zelf beginnen, zelf een richting inslaan – die anders was dan we thuis meekregen – dat begin was wel moeilijk. Maar toen het éénmaal ging, ja toen kwam ik wel verder. Dat gaat nog steeds door. En ik voel me er prima bij.

Misschien een goed moment om ook eens na te denken over zo’n nieuw begin? Aan het begin van weer een nieuw seizoen? Wij zijn er klaar voor om erover met u te praten.