Bericht voor thuisblijvers, 7 september

,

Johannes Kon

Nooit geweten wat dat begrip precies betekende totdat ik recent ontdekte, dat we er in Arnhem tegenwoordig zelfs een “wethouder” voor hebben : Martien Louwers (PvdA – niet mijn partij overigens – ook niet na fusie).

Nu blijkt dat “inclusief” samenleven een speerpunt te zijn van het beleid  van de gemeente Arnhem en het is toevalligerwijze ook het thema van de nieuwe “Vredesweek”, die wij als gezamenlijke kerken al sedert 1967(!) “vieren”. Zie ook Kerkperspectief en de aankondigingen in nieuwsbrieven noord en zuid (nl. op 19 en 26 september – maar natuurlijk wel strikt gescheiden, want exclusief).

Het gevoel / besef uitgesloten te zijn of er (systematisch) niet bij te horen; uitsluiting en ongelijkheid behoren bij onze “egalitaire” samenleving. Ken ik.

Heb ik me ooit bekreund om het feit, dat ik in Steenbergen ‘gereformeerd’ was onder de rooms-katholieken of uit een stad (Steenbergen; destijds 6.000 inw.) kwam of om school te gaan in een nabijgelegen dorp (Dinteloord)? Nee, het sterkte me alleen maar in mijn eigen(wijs)heid.

“There is always Light if only we are brave enough to see it; if only we are brave enough to be it”. Amanda Gorman in “The hill we climb”. Er vallen nog wel heel wat heuvels te beklimmen – ook in Arnhem – en niet per definitie door wielrensters; en de berg Horeb ligt voor ons om de hoek.