Bericht voor thuisblijvers, 10 september

Jos Hordijk

De  Salvatorkerk , waar is die ook alweer?  Even kijken? Voor een uitje grijpen wij ieder idee aan.  En zo stappen we op een mooie zonnige woensdagochtend op de fiets richting Zuid. Was het nu voor of achter die Shell pomp? Achterlangs en rechtsaf rijden we zo het inclusieve leven in. Een straatmuzikant bezingt mijn rode pet en spoort mijn ‘vriendin’ aan lekker achter mij aan te fietsen en dan een visje te kopen. Het krioelt van de mensen, bedekt, onbedekt, lange broeken, korte rokken en alles daar tussen in. We kijken elkaar aan en genieten. We wanen ons in Den Haag waar we net weer een maand naar toe zijn geweest. Grote stad aan zee, lekker op de tandem fietsen door de Schilderswijk. Op zondag naar de RK kerk. De eerste keer dat wij daar waren hoorden we belletjes en kwamen er drie heren van kleur op. Een mis met drie heren.

Terug naar de markt in Malburgen. ‘Dat gaan we vaker doen’ zeggen we tegen elkaar nadat we een visje gekocht hebben. Het was één van de leuke ontdekkingen in dit bijzondere Coronajaar. We vonden de ingang van de Salvatorkerk ook. Hier vergaderde ik vroeger vaak met de werkgroep van de Thomasviering onder de bezielende leiding van Han Hoekstra. Ik moet ineens denken aan de Martinuskerk. Een multiculturele plek.  Salvatorkerk, markt, herinneringen, inclusief samenleven.

Wij zochten de kerk, we vonden de markt met volop inclusief leven. Hoe zou dat er  in de Salvator- of in de Nieuwe kerk uit zien?