Kerst
Op een voor elke kerkganger zichtbare plek in de Parkstraatkerk zie ik een stuk hout op een sokkel staan. Ik vraag me af wat het moet voorstellen. Misschien vraagt u zich ook af waar u naar kijkt, ik verklap het maar meteen: een engel. Het beeld is gemaakt door Wolfram Doerffel uit Leipzig.
Voor de volledige afbeelding ga naar https://www.facebook.com/PGArnhem/photos/a.549565618396369/5030034053682814
Het stuk hout is een deel van een boomstam, aan de achterzijde zie ik de donkere laag van de bast, daar tegenaan zit een lichtere laag en daarvoor richting de kern van de stam wordt het hout weer donkerder.
De engel zie ik in het lichtere gedeelte, de punten van de vleugels steken uit naar boven, ze komen samen waar het hoofd begint en ik ontwaar nog een schouder en arm. De kleding van de engel, een lang gewaad, loopt in plooien naar beneden en volgt daarbij de natuurlijk nerven van het hout. De engel gaat deels schuil achter de donkere kern van het stuk stam. En naarmate mijn blik verder naar onderen gaat, valt de engel steeds meer samen met het blok hout. Onderaan is het hout rafelig, zowel de bast en kern als het gewaad van de engel.
In de Bijbelverhalen rond kerst spelen engelen een prominente rol. En ook op schilderijen, kerstversieringen en kaarten is de engel duidelijk aanwezig. Om de engel in dit houtsnijwerk te zien, moest ik eerst horen waar ik naar keek, ik zag het niet meteen. Sterker: ik had het stuk al verschillende keren zien staan, maar ik kreeg niet spontaan een associatie met een engel.
Nu ik het zie, roept deze vormgeving ook van alles op over de aanwezigheid van engelen. Ik vind het eigenlijk wel veelzeggend dat de engel hier min of meer opgaat in de omgeving. Het beeld ademt voor mij een mysterieuze sfeer: engelen, ze zijn er wel, maar niet duidelijk zichtbaar. En ik vraag me af: worden we door de Bijbelverhalen rond kerst niet op het verkeerde been gezet? Zijn het engelenkoor en Gabriël in de verhalen niet te nadrukkelijk aanwezig in de beeldvorming? Is het niet zo, als het om engelen gaat, dat we moeten zeggen: ‘zien soms even’?
