Vanaf de zijlijn

Monique Maan

Twee jaar geleden begonnen we met de wekelijkse ‘Berichten voor de thuisblijvers’, als manier om in contact te blijven met elkaar toen we door corona noodgedwongen thuis zaten. Na verloop van tijd werden die wekelijke berichten vervangen door maandelijkse teksten ‘Vanaf de zijlijn’. En nu zetten we er een punt achter. Definitief? Wie zal het zeggen. Misschien duiken op enig moment mét de mondkapjes ook de Berichten wel weer op….

Maar voor nu is het mooi geweest. Er is een tijd om te beginnen en een tijd om te stoppen, zou Prediker zeggen. En het schrijven van deze stukjes is nu ‘niet meer van deze tijd’.

Ik heb mijn stukjes altijd met plezier geschreven. De ene keer ging het makkelijker dan de andere keer. Maar het verraste mij zelf hoe er over elk onderwerp wel een associatie op papier te krijgen is. Via mijn stukjes heeft u kennis kunnen maken met familieleden, met hobby’s, met zwakke plekken, ergernissen, idealen en dromen.

Nu is het weer tijd voor andere dingen. De nieuwe wijkgemeente Noord krijgt steeds meer vorm, we zijn blij met steeds meer mensen op zondagmorgen, en de tijd zal leren in hoeverre corona ons kerkzijn echt veranderd heeft. We merken dat de belangstelling voor doordeweekse activiteiten achterblijft. Ligt dat aan de grootte van de wijkgemeente? Of zijn we eraan gewend om meer thuis te zijn? Is meedoen met een gespreksgroep of inloopochtend niet meer van deze tijd? We gaan het zien. Hoe dan ook: in de ruimte van wat stopt, kan iets nieuws gaan groeien. Ik ben er klaar voor.