Vanaf de zijlijn

,

Kees van Keulen

Weet u, ik ga vrijwel elke zondag naar de kerk, ook als ik niet orgel speel. Dat is toch niet meer van deze tijd!

Heb voorkeur voor oude Psalmmelodieën. Kent u ze nog uit het oude Psalmboekje? Dorisch, Phrygisch, Mixolydisch. Dan heb je echt afgedaan.

Ben een fanatiek orgelspeler. Niet op een modern keyboard, maar op een instrument met orgelpijpen en “levende wind”. Maar helaas, de orgelcultuur is passé; er zijn er niet veel meer die orgelspelen of naar orgelmuziek luisteren.

Hedendaagse muziek? Laat de pop-muziek maar zitten. Om over festivals met gehoor-vernietigende stampmuziek niet te schrijven. Geef mij maar klassieke luistermuziek.

We hebben geen auto. Hoe meewarig wordt er gekeken als ik dat vertel! Alsof niemand ooit zonder kan.

Ik verzorg rondleidingen door een kasteel. Gaat allemaal over vroeger. En leuk dat ik dat vind!

Ben lid van een schaakvereniging. Dat is toch een sport voor oude mannen!

Een tattoo? Moet er niet aan denken.

Ten slotte, ik haak niet als vanzelfsprekend bij elke vernieuwing aan. Denk aan al die computer- en communicatiesnuisterijen. Ik realiseer me dat het vaak alleen maar betekent dat ik me er later aan overgeef dan anderen, maar “iedereen” gaat ervan uit, dat je altijd en overal …

Het verleden idealiseer ik niet, maar waarom zou ik aan elke vernieuwingsfrats meedoen? Natuurlijk zijn de sociale verbanden waarbinnen ik figureer van invloed, maar ik blijf liever bij mezelf: Ben ik een zelfstandig denker, gewoon eigenwijs, of niet meer van deze tijd?